Mr. Indorock Harry Koster was een veelzijdig muzikant. Indorock-gitarist en jazz-saxofonist maar ook docent en inspirator. Frontman van de beroemde Black Dynamites & Los Indonesios. Een 2e Indorock godfather is ons heden ontvallen. Om 20:00 is Harry Koster overleden.
0 Comments
De grootste onder alle Indorockers, the Godfather himself, is op 75 jarige leeftijd heen gegaan. Een uniek talent, een unieke artiest, een echte Indo icoon. De eerste gitaarheld van Nederland, schreef de eerste Nederlandse rock and roll single, en was in feite de vader van de Nederlandse Rock- en Pop muziek. Lang miskend, maar altijd passioneel geliefd bij zijn grote fanschare en de vele collega muzikanten die hij inspireerde zoals Jan Akkerman, Barry Hay, Herman Brood, Wally Tax, Dinant 'KANE' Woesthof en zelfs de Beatles. Wat Tjalie was onder de Indo schrijvers wanneer hij schreef met zijn vuisten, was Andy onder de muzikanten wanner hij zijn onnavolgbare talent met veel spektakel ten toon spreide. Hormat, de straatslenteraar Foto: Sinjo & Andy, Pelita Stichting Jubileum, Utrecht, 2007. Foto: Dinant & Andy, Huize Tielman, Ryswyk, 2011 Voor uitgebreide Bio zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Andy_Tielman Andy Tielman, (born 1936 in Makassar Celebes (Now: Sulawesi) in the Dutch East Indies (Now: Indonesia) and died 2011 in Rijswijk, The Netherlands), is a famous and influential Indo (Eurasian) artist. Nicknamed the ‘Godfather of Indorock’ he is the iconic frontman of the music style called Indorock and is considered one of the main frontrunners of Dutch Pop music. Andy Tielman is known for his wide vocal range (5 octaves) and virtuoso guitar playing as well as his spectacular showmanship. During Andy Tielman's heyday in the 50's and 60's his band was hailed as the best live act in Europe, cashing in the highest wages for live bands of the time. In 2005 he was awarded a Royal decoration in the Order of Orange Nassau. Jan Akkerman, Dutch guitar hero, on his Facebook page: "My good friend and teacher in my younger yrs was Andy Tielman. Andy just died at the age of 75. He inspired me in many ways, long bfore Hendrix,Beatles or.... but even more by using the Les Paul the way he does. Andy R.I.P. Jan" Er moeten daar bij de Groene Amsterdammer toch wat pientere groen linkse blauwen hebben rondgelopen. Wat zou een onderzoek naar de ethno-culturele achtergrond van de Groene redacties opleveren? Was het ook niet de Groene Mokummer die onlangs Wilders als under cover Indo uit de kast joeg? Tijdens mijn recentijke slenterarij door het etymologische woordenboek van het Nederlands vond ik dat het woord 'pienter', welke we bij wijze van hoge uitzondering onleend hebben aan het Maleis, voor zover bekend het eerst is verschenen in artikelen van de Groene Amsterdammer en wel reeds in 1894 en 1897. Nnl. pinter [1894; Groene Amsterdammer], piender, pienter 'slim, bij de pinken' in hij weet van alles ... hij is toch pienter [1897; Groene Amsterdammer], pientere jongens die gauw den slag beet kregen [1904; Groene Amsterdammer]. Ontleend aan Maleis: pinter 'schrander'. *** Maar ook in de 20ste en 21ste eeuw heeft de Groene dus zeer regelmatig Indo onderwerpen gekozen. Op hun website zijn citaten van Tjalie Robinson te vinden en een diverse reeks Indo gerelateerde artikelen. Schrijverij over politiek, oorlog of gewoon boek recensies en niet zelden van zeer kritische noten voorzien. 1 niet onopvallend artikel uit 2010 heet 'Niet meer bedelen om excuses' waarbij de felle reacties van lezers eveneens de moeite waard zijn om te lezen. De bekendste Groene Amsterdamse Indo is wellicht de inmiddels beruchte essayist Lizzy van Leeuwen. Zij heeft in de Groene iig al een flinke lijst van Indocentrische artikelen op haar naam staan: http://www.groene.nl/zoek?page=1&search_author=LIZZY+VAN+LEEUWEN In het onderstaande video fragment wordt zij aan de tand gevoeld over haar meest spraakmakende Indo essay. 'Er leven haast geen mensen meer die het na kunnen vertellen.' Wim Kan vertelt. Conference, 1972. Anderhalf jaar geleden was die Keizer toch hier in Nederland? Kopje koffie op Soestdijk en niemand was er meer boos. Heb er anderhalf jaar over na kunnen denken. Hoe kon dat nou dat die man hier gewoon kwam? Er leven haast geen mensen meer die het hebben meegemaakt. De vijand heeft er al ongeveer 1 derde afgemaakt. Die slapen in juten zak, de Birma hemel hun dak. De kampen zijn verlaten, leeg de cellen. Er leven haast geen mensen meer die het kunnen na vertellen. Wat er aan die railroad is gebeurd weten de doden nog alleen. Daar onder elke dwarsligger ligt er welbekend 1. Maar die houdt in de Birma grond, tot in de eeuwigheid zijn mond. Wat hier gebeurd is had die nooit kunnen voorspellen. Er leven haast geen mensen meer die het kunnen na vertellen. Er werd zonder te zijn verhoord, op Keizerlijk bevel vermoord. Maar wie wil dat nu nog ten toon gaan stellen. Er leven haast geen mensen meer die het kunnen na vertellen. En toch leeft er nog altijd 1 die het na vertellen kan en die de geschiedenis kent als geen. De Keizer. Aan de dis in Soestdijk had toen toch tenminste iemand kunnen vragen hoe dat zat. Met die doden, en die zieken, en die honger, en die cellen. Wat had die dat, terwijl die at, mooooi kunnen navertellen. Zeg het dan maar met muziek. Woorden op ritme en met melodie klinken altijd beter. Op de foto zie je 3 grootmeesters van de gitaar. Zijne majesteit Andy Tielman, Chris Latul en op de achtergrond uit Amerika niemand minder dan een geprojecteerde Eddy van Halen. Als Pak Tjalie de literaire leidsman was dan was Pak Andy de muzikale. 2 iconen voor de Indo Hall of fame. De foto is gemaakt tijdens het jubileum feest van Stichting Pelita, de oudste nog actieve belangenbehartiger van Indische zaken en Indisch welzijn. Mvg, straatslenteraar |
NomadHersenspinsels van een Straatslenteraar en ingezonden stukken... Archief
September 2020
Trefwoorden
All
|