De zeeschildpad
Ik herinner me de parabel ongeveer als volgt:
"Het kon me niet schelen dat mensen me 'vis noch vlees' wilden noemen, niet Indonesisch, niet Nederlands. Voor hen moest ik kiezen tussen de twee. Toen noemde ik de schildpad ook 'vis noch vlees', en prees dit dier als een unieke land-en-zee-liefhebber, die tot op zeer hoge leeftijd leeft, wiens vlees een uitstekende smaak heeft, en die de oceanen doorsnijdt van continent naar continent. Ik zei: 'Net zoals ik de schildpad niet minderwaardig vind, hoewel hij vis noch vlees is, denk ik niet dat de Indo inferieur is.' En dat is dat!"